Een shampoofles in een blik dat lijkt op een olievat. Geen standaard fles whisky in je verzameling. Zo is Bruichladdich het beste te beschrijven. Met of zonder turf, oud of jong, allemaal non chill filtered, geen toegevoegde kleur en gebotteld op een mooi alcoholpercentage. Om het nog beter te maken zijn ze transparant over welke vaten gebruikt zijn voor de whisky. Alles is online terug te vinden. Maar hoe smaakt het?

Geur:
Rokerige geturfde kauwgom. Verbrand hout. Gedoofde haard. Mineralen en aarde. De gebruikte wijnvaten komen op de achtergrond naar voren, maar het is vooral zoet. Fruitige winegums en drop. Met wat water komen de zoete geuren nog meer naar voren. Bananen schuimsnoepjes, fruit winegums met drop. Zoet en subtiel, maar er is van alles te ruiken bij deze whisky. Je blijft je neus in het glas stoppen om meer te ontdekken.

Smaak:
Goed mondgevoel met een flinke lading turf, zout en peper die je in een Islay whisky hoopt te vinden. Krachtige binnenkomst. Kolen en gebakken champignons. Rode bosvruchten vlak voordat de afdronk begint. Water tempert de smaak, maar er is nog steeds veel smaak. Meer houtsmaak in invloed van de wijn. Lekker bitter. Wat een overgang. Alle zoete geuren worden weggespoeld door de ziltige smaak en turf. Super interessant.

Afdronk:
Redelijk lange afdronk. Verbrand hout dat in zout water ligt. Zeewier, zoethout en as. Wat water geeft meer verband hout as die lang blijft hangen. Salmiak en zout. Geen verrassende wending hier, maar een slotakkoord dat je niet snel vergeet.

Subtiele geuren en krachtige smaken. Deze whisky heeft een prachtige balans tussen zoete, ziltige en geturfde tonen. Het is niet zwaar, maar hemels geturfd. Het verschil tussen de geur en smaak / afdronk maken het een interessant whisky die veel te bieden heeft. Complex en lekker, met of zonder water. Misschien wel mijn favoriete geturfde whisky van dit moment. Ik kijk ernaar uit om meer van Bruichladdich te proberen, want dit was een uitstekende introductie die smaakt naar meer.