Het is tijd voor Laphroaig en wel de Triple Wood. Niet in één, twee, maar drie verschillende vaten gerijpt. Eerst ex-bourbon, daarna quarter casks en ten slotte in Oloroso sherry vaten. Laphroaig noemt zichzelf “the most richly flavoured of all Scotch whiskies”, eens kijken hoe dat zit bij deze versie. 

Neus:
Scherp en een explosie van turf. Rozijnen, bacon, zoethout en as.
Met wat water zoeter. Nog steeds turf voorop, meer rozijnen, karamel en nootmuskaat.

Smaak:
Peperig en gekarameliseerde bacon. Dit heeft wat water nodig.
Net als bij de neus wordt het met enkele druppels subtieler. Turf, licht verbrande marshmallow, hout en nootmuskaat.

Afdronk:
Peper en as. Blijft vrij lang hangen met aan het einde een lichte metaalsmaak.
Met wat water is deze verdwenen. As blijft met aan het einde een perfect geroosterde marshmallow.

Uitgesproken smaken heeft deze whisky zeker. Op sommige momenten lekker, maar soms ook wat minder. Het is wat eendimensionaal. Een explosie van turf, as en snoep. Door wat water toe te voegen haal ik er meer uit. Hoogtepunt is de perfect geroosterde marshmallow! Op zoek naar een andere Laphroaig, deze rijke smaken doen het nog niet voor mij.