Islay en turf gaan hand in hand. Een uitzondering is Bunnahabhain, die kennen we vooral van de ongeturfde Islay whisky. Toen in de 12 jaar oude versie probeerde maakte me dat onmiddellijk nieuwsgierig naar Bunnahabhain met turf. Hier het resultaat: een moeilijk uit te spreken Bunnahabhain met turf. Toiteach A Dhà betekent “gerookte twee”. Het is de opvolger van Toiteach (nummer 1), die niet langer wordt uitgebracht. Dankzij mijn lieve broer heb ik een deel van zijn fles kunnen proeven en dit zijn de smaken die ik tegenkwam. 

Geur:
Een volgeladen rokende barbeque. Vlees en groenten. Gegrilde groenten, aardappels en vlees. Allemaal een klein beetje aangebrand. Er is ook wat zoets op de achtergrond, rozijnen.
Door wat water toe te voegen verdwijnt een deel van de barbeque geur en komt er ruimte voor geuren van graan. Zoete cake.

Smaak:
Hartig. Gegrild vlees met vet en veel peper en zout. Redelijk vettig in de mond. Fijne smaken van bitter hout. De geur bereidt je er al op voor, dit smaakt erg lekker! Beste gedeelte van de whisky voor mij.
Water temt de smaak niet, zoals dit het bij sommige whisky wel doet. Wat meer kruiden met munt.

Afdronk:
Lang met zoet en zuur. Siroop, as en cranberries.
Met water is de afdronk zoeter. Meer siroop en de meeste as blijft weg. Pudding met cacaopoeder. Doet me denken aan cappucino.

Het benoemen waard: het lege glas ruikt de volgende ochtend naar rookworst!

Deze whisky ruikt naar een 3 gangen barbeque maaltijd! Een erg hartige en vlezige whisky. Ik heb proefnotities gelezen waar iemand zei dat deze whisky naar barbeque chips smaakt van begin tot eind. Dit had ik ook, maar daarnaast gaf deze whisky me nog veel meer! Beste complex voor de (waarschijnlijk) jonge leeftijd. Een uniek geturfd karakter met een goede sherry invloed!