Ongeveer drie jaar geleden kocht ik mijn eerst “dure” fles whisky. Campbeltwon Loch 21. Mijn eerste ervaring met Springbank en mijn eerste stap op het hellende vlak hoeveel geld ik wil uitgeven voor een fles sterke drank. Ik heb deze fles gekocht na een proeverij bij Versailles Nijmegen (een mooie whisky speciaalzaak met nog niet zo lang een nieuwe eigenaar). Het was de lekkerste whisky van die middag. Toen ik thuiskwam was ik een beetje teleurgesteld dat het geen single malt, maar een blend was. Maar met meer whisky ervaring weet ik nu dat een single malt niet automatisch betekent dat het beter is als een blend. Zeker niet met deze fles.

Neus:
Citroen gevolgd door vanille. Net gezaagd hout en gebroken takken. Een klein beetje fenolisch. Veel vers fruit: frambozen, appel en ananas.

Smaak:
Zuur en bitter in het begin, gevolgd door zoetere smaken. Caramel, rozijnen en butterscotch. Op de achtergrond een klein houtskool en rook.

Afdronk:
Zoet met toffee die lang blijft hangen. Het eindigt droog met wat as en rook. Een fijne twist op het einde.

Dit was een fantastische fles. Misschien was ik dat moment nog wat onervaren om er alles uit te halen. Had ik maar een sample flesje bewaard voor nu of later. Het is eigenlijk het begin van mijn reis door Schotse whisky, een reis die nog lang niet ten einde is. Wie weet kom ik deze fles in de toekomst nog een keer tegen.